-
1 rzeczownik
m Jęz. noun- □ rzeczownik jednostkowy singular noun- rzeczownik nieżywotny inanimate noun- rzeczownik osobowy personal noun- rzeczownik pospolity common noun- rzeczownik własny proper noun- rzeczownik zbiorowy collective (noun)- rzeczownik żywotny animate noun* * ** * *miGen. -a gram. noun, substantive; rzeczownik abstrakcyjny/konkretny abstract/concrete noun; rzeczownik odsłowny deverbal noun; rzeczownik policzalny/niepoliczalny countable/uncountable noun; rzeczownik pospolity common noun; rzeczownik rodzaju męskiego/żeńskiego/nijakiego masculine/feminine/neuter noun.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczownik
-
2 nieżywotny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nieżywotny
-
3 nieżywotny
nieżywotny [ɲɛʒɨvɔtnɨ] adjling rzeczownik unbelebt
См. также в других словарях:
rzeczownik nieżywotny — {{/stl 13}}{{stl 7}} rzeczownik oznaczający przedmiot, zjawisko, pojęcie itp. (nie osobę lub zwierzę) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nieżywotny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}ZOB. rzeczownik nieżywotny {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
